გუდამაყრიდან დედაქალაქში შემოდგომაზე ჩამოდის, როცა მთებზე თოვლი მოვა და ცხვრის გამოკვება რთული ხდება. თბილისში ცხვრის ჩამოყვანას 7 დღე სჭირდება. გზაში უმარავი სირთულე ხვდება - მტაცებელი ცხოველები, წვიმა, თოვლი. ღამეს ნაბადში, ღია ცის ქვეშ ატარებს. სახლში დაბრუნებას მხოლოდ გაზაფხულზე შეძლებს.
ცხვარი წყნარი ცხოველია, თუმცა მეთვალყურეობას სულ საჭიროებს, ამიტომ ყურადღებას მთელი დღის განამვლობაში ვერ ადუნებს. დახმარებას გაწვრთნილი ძაღლები და კარგი ცხენი უწევს. მეცხვარეობა შემოსავლიანი პროფესია არ არის. სხვა მეცხვარეების მსგავსად, თავს ენვერი მატყლისა და ცხვრის გაყიდვით ირჩენს.
ამბობს, რომ მეცხვარეობა სევდიანი პროფესიაა. სირთულეების მიუხედავად, თავსიი საქმე უყვარს და შეცვლა არასდროს უფიქრია.
ავტორები: ნინო ჭანია, ეკა მელიქიძე, ელენე ცინცაძე, გიორგი ხაჩიძე
